LOK

cover

* * *

I)

n.

1) bolt (of a door); láta l. frá hurðu, to unbolt a door;

2) lock (en lyklar vóru settir í lokin);

3) cover, lid (ok l. yfir kerinu);

4) locker or bench in the stern of a boat, = stafnlok (gekk biskup fram í lokit);

5) in pl. lockers; gullhringr hvarf frá husfreyju ór lokum; out of the lockers;

6) fig. in pl. end, conclusion; þat fylgir ljóða lokum, this is the end of my lay; fœra e-t til loka, to put an end to; liða undir l., to die, perish; at lokum, at last, = loks; til loks, to an end; completely, altogether.

II)

n. a kind of fern or weed; ganga sem l. yfir akr, to spread like weeds over a field.

* * *

n. [lúka], a cover, lid of a chest, vessel; hann stakk endanum í lokit þar sem lykillinn gékk at, Mag. 1; ok lok yfir kerinu, Eb. 196; hálfrýmis-kistur þeirra stóðu á skipum, en lyklar vóru settir í lokin, Fms. viii. 85, Mag. 24, 78; kistu-lok, pott-lok: of a ship, a locker or bench in the stem of a boat, mod. stafn-lok, gékk biskup fram í lokit, Bs. ii. 129.

2. in plur. lockers; þeir brutu upp hurðir ok hirzlur, lok ok lása, Sturl. ii. 11; gullhringr hvarf frá húsfreyju ór lokum (out of the lockers) er vandlega vóru læst, Bs. i. 329; í lásum eða í lokum, N. G. L. i. 84; þá eru lok þeirra óheilög við broti, Jb. 424.

II. metaph. plur. an end, conclusion, cp. Germ. schluss; þat fylgir ljóða lokum, Hm. 164; lok mun ek þess segja, Am. 35; fella lok á e-t, to bring to an end, Grág. i. 67; færa til loka, id., Bs. i. 132; líða undir lok, to end, die, perish, Nj. 156, Thom.; leiðar lok, journey’s end, conclusion, Stj. 442; nest-lok, æfi-lok, mála-lok, leiks-lok, q. v.

III. adverb. loks, at last, fînally, Fms. xi. 45, 86, Fbr. 23; and til loks, id., Eluc. 73, Rb. 76, 366, Stj. 417, Þorst. Síðu H. 9; loksins, adv. at last, finally, Bs. i. 443, Fbr. 23.